Uyku Sorunlarımıza Çözüm Arayışı

  Anne olmaya hala tam anlamıyla alıştığım söylenemez sanırım. Sabretmek zor geliyor zorluklara. Belki de benim terbiye olması gereken yönümde "sabır"dır. Sabır Kur'an'da "Direnmek" anlamında kullanılıyor. Bu anlamı hayatıma geçirebildiğim gün, hemen pes etmeyip onlarla başa çıkabilmeyi öğrendiğim gün olacak.

  Tüm bunlar aklıma nerden mi geldi? Meryem 3 aylık ve düzenli bi hayatı fazlasıyla seven bir bebek. Bu durum bir yandan beni mutlu ederken diğer yandan da tedirgin ediyor. Dışarı onunla çıkmak artık kırk kere düşündüğüm bir olay haline geldi. Onu yıpratıcam uykusuz bırakıcam düşünceleri beni oldukça üzüyor çünkü. Gece uykularımız oldukça iyi çok şükür ki. Ama seslere bu kadar duyarlı bir bebek olması bazen okadar yorucu oluyor ki. O uyurken evde fılsıldaşmaların, kapılar, parkeler gıcırdamasın mutfaktan tabak çanak sesi ona gitmesin diye evde attığımız taklaların haddi hesabı yok. Bu durum bir süre sonra yorucu olmaya başlıyor gerçekten. Bu duruma bir çözüm üretmek zorundayım artık. Uykuya dalma süremizi kısaltabilirsek ve seste de uyuyabilmeyi de başarırsak hangı ortama girersek girelim onu uyutabileceğim için düzeni de bozulmamış olacak. Düzeni bozulduğu, uyku vakti geçtiği zamanlarda geceleri sürekli uyanıyor ve yorgunluktan bir türlü derin dalamıyor malesef.

  Bu durumu öylece kabul etmek yerine sabrederek (yani mücadele ederek ) çözüm bulmaya çalışıcam. olurda düzeltmeyi başarırsam burada da mutlaka paylaşırım.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Eğitimci Olarak; Anne

Resim
  Ülkemizdeki eğitim sistemimizin yanlışlarından rahatsız olmayan var mı bilmiyorum. Hep tek düze giden kendini geliştirmeye çalışmayan ve davranış eğitimi yerine bilgi yüklemesine ve ezbercilikten öteye gidemeyen üretemeyen ürettirmeyen, merak duygusunu körelten bir sistemimiz var malesef. İstisnalar elbetteki bulunmakta. Ama istisnalar genelin gidişatını değiştirmeye yetmemekte. Peki genelin gidişatı nasıl değişecek? Değişebilecek mi? .   Sadece inanılmaz bir şekilde bilgi yüklemesine odaklanılmış ve hayatla bağlantısı kurulmamış bir ders oldukça sıkıcı oluyor. Öğrenciler okul deyince kaçacak delik arayan tiplemelere dönüşüveriyor. Sonra eğlence denilince hemen orada biten ama ders denilince başını toprağın altına saklayan bir devekuşu gibi davranan öğrenciler meydana gelmeye başlıyor ve bu kez de "bu yeni nesil neden böyle, bizim zamanımızda böyle miydi" gibi yakınmalar çıkıyor ortaya. Yahu sen kendini eleştiriyor musun hiç?  Tek eleştirilmesi gereken tek suçlu öğr
Devamını oku »

İSLAM VE İNSANLIĞIN GELECEĞİ

Resim
...Müslümanlar, iyi bir müslüman olmanın, kendini yalnızca ayin ve ibadetlere vermek ve artık Allah yolunda yaratıcı çabalarda bulunmamak demek olduğuna inanmaya başladıkları zaman ise, bu harikulade çiçekleniş ve yükseliş solup düştü. İslam, tarihin aktif öznesi olma niteliğini yitirdi. Sonunda yabancı istilacıların ve sömürgecilerin ellerinde bir nesneye dönüştü.   Bugün Batı dünyasında, özellikle hıristiyanlar arasında milyonlarca erkek ve kadın, medeniyetlerinin iflasının ve çıkmazlarının bilincine varmışken, açıklık ve kaynağı olan Kur'an'ın yaratıcılık ruhuna sadık kalmasını bilirse... Yani bütün dinlerin en evrenseli olması, din konusunda her türlü baskıyı reddeden özellik taşıması gibi, kendisini gerçek çehresiyle göstermesini bilirse... İşte ozaman bütün dünyada, İslam'ın yayılışının altın dönemi olan 7. yüzyıldakinden çok daha büyük bir yayılma imkanına sahip olacaktır.   Bu yayılma gücü İslamda mevcuttur..!  (Roger Garaudy)
Devamını oku »

Yine Yeniden!

Uzun zamandır yazmak gelmiyordu içimden. Kendi dünyama çekilmiş durumdayım. Düşünüyorum. Kendimi keşfetmeye koyuldum. Hayatı keşfetmeye koyuldum. Ne de güzelmiş diyorum bazen insanın kendini dışarıdan izleyebiliyor olması. Geçmişimi şöylece bir tekrarlıyorum zihnimde. Bu bana acı veriyor. Ama şu ana dönünce artık mutluluk duyuyorum. Ruhumdaki daralmaların bir bir söküldüğünü, kaybolduğunu farketmek bana mutluluk veriyor. En çokta enerji veriyor. Artık biraz daha kendimi kabul eder oldum kendimle barışır oldum öncesine göre. Bu kadarı bile harika bir duygu. Son zamanlarda yaşadığım telaşlı günler, ruhumun 'bedenimin gerisinde' kaldığını iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı. Bedenim adeta at gibi koşuyor ruhumsa nefes nefese kalmış halde ona yetişmeye çalışıyordu. Liseden sonra başlayan evlilik serüvenim, ardından bebeğimizi beklediğimiz zamanlarda okuluma canla başla devam etmeye çabalamam, ve o doğunca derslere onunla girmem, sınavlara onunla çalışmam, bir yandan kendimle
Devamını oku »